klik op deze link!
https://www.linkedin.com/pulse/wat-neem-je-mee-esther-cuyvers/
Auteur: Esther Cuyvers
Esther Cuyvers 1973
LIEFDE is mijn ‘levenswoord’ waaruit ik inspiratie haal.
INSPIRATIE om vele levensherinneringen, gebeurtenissen
en DENKBEELDEN te kunnen verbeelden.
In het geschreven woord, in gekleurde verfstrepen, in creatief denken.
GEVOELlig is mijn eigenheid.
geLEZEN is een drang
GENIETEN mijn doel in mijn leven met mijn gezin
Moeder van een kleuter (4.5 jaar), vrouw van een lieve echtgenoot.
Baasje van een westie en een stel katten.
Schrijver van - niets dat alles is - .
Wat neem jij mee als je huis in brand staat?
Ergens vraag ik me af of wij als – human – weten hoe goed we het hebben?
Ongeveer ‘onder ons voeten’ staat HEEL België in brand en het doet ons nog weinig.
Buiten erg zuchten als we de beelden op de tv zien en bidden.
Zeer fascinerend om te zien hoe de mensheid hier maar ook ginder zich laat zien.
Het vuurwerk gaat door omdat het een toeristische attractie is en omdat dit geld in het laadje brengt, ga massaal naar Australië nu omdat ze met de opbouw van hun land hopen centen nodig hebben.
Wij doen nog niks, ook niet als we binnen een aantal maanden een brief in de bus krijgen dat onze brandverzekering, onze BA en al onze andere verzekeringen weer gaan opslaan.
Wij doen nog steeds niks.
Wij doen allemaal maar verder voor minder meer gaan werken.
Dat deden de mensen die nu met hun paarden, hun huisdieren en hun auto’s op strand en in het water staan geparkeerd ook.
Kan je het voorstellen dat wij met onze dieren in het water staan te wachten tot het vuur doven en je niet meer terug naar huis kàn!
Er is een goed boek geschreven over – hoe je de verandering in je zelf en in de wereld kàn bekomen en echt actie gaat ondernemen vanuit de eerste regel die je tot actie aanzet en die is;
– wat neem jij mee als uw huis in brand staat? –
Kijk goed!
bericht van Aussies Aboard via Fb pagina
“
P R A Y F O R A U S T R A L I A
> 19 peoples were dead
> Approx.500 million animals dead
> 8,000 koalas were dead
> Over 5.5 million hectares burned (the size of Belgium)
> Fire perimeter more than 10,000 miles long
> More than 1400 homes destroyed
> Thousands of other buildings & structures destroyed
> An as yet uncalculated number damaged
> 10 million people or more breathing in toxic levels of bushfire smoke
> Australia’s largest ever evacuation under way
>Third State of Emergency declared for New South Wales this fire season
State of Disaster declared for the state of Victoria.
>Thousands of people trapped in towns that need to be evacuated
> Thousands of people on beaches sheltering from intense heat, ash and burning embers.
How can you help? Share or donate:
Aust Red Cross @redcrossau
Save the Animals @wireswildliferescue”
Mijn nieuwjaarsbrief
Ik ben de laatste weken weer veel bezig met de gevoeligheid van onze intuïtieve taal.
Letterlijk pas ik mijn eigen ontwerpen toe op ‘mezelf’ en ze veranderen me echt.
– of hoe de theorie die ik 10tale jaren geleden leerde nu echt is doorgedrongen door oefening en oefening in praktijk, nu pas, nu echt in gunstige zin mijn leven aan het veranderen is.
En dit niet vanuit aangeleerde meditatieve tools maar wel vanuit pure zelfkennis en de psychologie van Jung erachter.
Ik heb nu op dit eigenste moment zo veel plezier van mijn – innerlijke cyclus van ontwikkeling en intuïtieve wijsheid – omdat ik nu pas de tools heb waarmee ik kan werken.
Niks vanuit de boeken, niks dat al bestaat, maar wel die dingen die me dicht bij mijn hart liggen en me net die extra duw geven om nu letterlijk aan de slag te gaan met mijn eigen wijsheid.
Intuïtie is er een zeer belangrijk onderdeel van dat wat ik doe, maar nu ik dieper en dieper in mezelf afdaal merk ik iets op waarmee ik als kind al bezig was, de natuur, en vooral dat waar ik net die intuïtieve frequentie in kan vinden – in de Alpha trilling – daar waar ons lichaam mee gaat trillen op de natuurlijke trilling van de aarde – nee niet het universum –
Vanuit mijn denken, ben ik na heel veel inzichtelijk werk en veel vallen en opstaan – vanaf mijn 17de al – met een therapeut – later door doorgedreven zelfstudie nu eindelijk zover dat ik weet wat mijn intuïtie is en wat niet.
Nu kan ik ook goed voelen wat mijn kunstenaarshart eigenlijk wil zeggen. Communiceren vanuit je hart, je ziel, je …
Intuïtie!
En toen kwam er een vraag, wat is dat dan intuïtie?
Dan kan ik een Jungiaanse uitleg beginnen over – inzicht in je innerlijk leven, door de schaduwkanten gaan, het leven in symbiose nagaan, je kern invullen van je zijn, je licht leren zien en ook in gaan leven, vorm aannemen, anima en animo, de spirituele sterke kant van mezelf, de overleving strategieën, en zo verder en zo voort.
Van autisme naar eigenheid, van eigenheid naar de zijnskern.
Vorm aan nemen!
Vorm aan nemen!
Vorm aan nemen!
Je watte, de reis is nog niet gedaan, bijlange niet, maar ik kan nu wel zeggen dat ik er nu pas begin van te genieten!
Vanaf mijn kindertijd ben ik bezig met innerlijke waarnemingen, toen zeker nog niet bewust.
De sleutel lag in moeder worden, en dan flink afzien, alweer tot op het bot, maar wel iemand tegenkomen die mijn talenten heeft kunnen aanscherpen, en dit absoluut in de diepte.
Diepte, ja hoever en hoe diep hé!
Ik heb er een heel leven voor, ik kan het leven dat ik nu heb hiervoor gebruiken.
En dat ga ik doen en liefst niet alleen.
Soms ook samen, en ja soms neig ik naar het zweverige – Alpha niveau – dat de omging zo graag in de mond neemt.
Het Alpha niveau waar je je intuïtie raakt is steeds daar waar je net die natuurlijke trilling gaat ervaren vanuit ‘moeder natuur’.
Daarom is er nu ook meditatie, blind schrijven, snel schrift en natuurlijk ook de natuurlijke elementen bij gekomen.
Ik ken de taal van kleuren en beelden zeer goed, meegekregen van levens die hieraan vooraf zijn gegaan.
Die wijsheid die gebruik ik nu, en versterk ik door verder te gaan met het verhaal van intuïtieve communicatie.
En deze foto is daar ééntje van.
Je ziet een zeer collectief beeld dat we allemaal in ons collectief geheugen hebben – HORUS –
Het geeft niet alleen zijn wijsheid hier weer maar ook een aantal aandachtspunten.
In dit beeld communiceer ik niet met je denken, maar wel met je gevoel.
Bewust!
En als je dat weet, dan kan je dit beeld ook ‘lezen’ en weet je intuïtief wat je verhaal is als je dit gekregen beeld laat doorwerken.
En troost je, wanneer je het niet meteen gaat weten, dan heb je mij nog, ik ben met plezier je vertaler!
Ik kijk mee door uw oogpunt, naar uw hartentaal.
Veel plezier in 2020.
Een bijzonder spiritueel jaar waarin de taal van je intuïtie helemaal centraal komt te staan.
Hulp nodig laat het me weten!
Veel liefs
Esther
de zinloosheid van het 'zin op vullende' des levens…
mooie en gezonde wensen voor jullie allemaal!
dit jaar is een heel speciaal jaar 2020 is een zeer spiritueel jaar – wie het nu niet gaat leren gaat gewoon ziek worden –
zo simpel ist!
of niet?
misschien ben ik helemaal geen goeie lesgever in deze materie ik heb me al zoveel gestoten en telkens weer met trage reva’s en diepe dalen.
en dat is helemaal ok!
alhoewel, het mag allemaal wat milder en wat meer ‘normaal’ gaan.
mijn bakje is volgelopen, de laatste maanden van 2019 waren gewoon hels op verschillende vlakken.
het was alsof het universum me ‘nog door mijn blinde vlek wenste te duwen’ op het allerlaatste.
mooi, dat is ook weer achter de rug, blind ben ik nu niet meer, maar was het wel in 2019 in de maand oktober, november tot de 29ste toen ben ik zowat in 3 dagen door mijn blinde vlek geramd, en wat heeft het allemaal gebracht!
weet je het heel graag?
wel ik heb voor mezelf gaan kiezen!
ik en mijn leven. ik en mijn gezin, ik en mijn familie, ik en mijn werk, ik en mijn omgeving IK en niet meer mijn leven en ik, mijn gezin en wie ook al weer, mijn familie en ik misschien en mijn werk maar waar was die ik nu even gebleven…
nee hoor IK !
dat brengt erkenning mee van wat moeilijk is, wat je kan en je talent is en wat je gewoon niet meer wenst in je leven, NU maar ook later.
het is allemaal veel ‘echter’ geworden.
het vertrekt vanuit IK
heel anders dan in het begin van 2019.
Ik ben trots op mijn werk dat ik heb mogen en kunnen ontwikkelen, het IS waardevol.
en nee de rest is geen bullshit maar misschien soms wel overbodig.
toen ik naar de laatste weken van 2019 ging heb ik mezelf nog eens een shot onder mijn gat gegeven en gezegd – nu of nooit meer – wie ben IK?
en toen kwam opnieuw het spirituele weer naar boven, het creatieve en het liefdevolle, liefde voor het leven, voor de mensen om me heen, maar niet voor iedereen!
nee, duidelijk, IK ben nu IK en dat is met wat ik nu ken en weet over mezelf helemaal ok.
en weet je ineens ben ik veel rustiger geworden, veel minder vastberaden en zeer ambitieus en altijd zoekend, nee nu ben ik meer vloeibaarder geworden, eerder – we zien wel – vorm aangenomen.
en IK ben wat waard!
jawel!
Ik ben het waard!
jahol!
dat is er de laatste 2 weken veranderd!
ik en mijn innerlijke rijkdom, yes yes yes!
en weet je wat, ik ga nu meteen eens heel krachtig beschrijven op mijn website dat ik niet meer buiten kom voor een opdracht onder bepaalde prijzen!
yes yes yes!
als ik zo verder doe dan blijf ik in de vijver vissen van – doe jij het maar voor mij! – en blijf ik daarvoor de verantwoordelijkheid nemen en die verantwoordelijkheid is er geen van mij maar wel van U.
het is de wet van vraag en aanbod en niet van aanbod zonder vraag.
ja idd ik heb het nu pas door!
hoe simpel kan het allemaal zijn hé!
maar nu we toch bezig zijn, gisteren was het de eerste dag van het nieuw jaar.
2 dagen ervoor stond ik nog in een overvolle Efteling te kijken naar hoe de mensen gewoon achteloos achter elkaar stonden te wachten op dé attractie van de dag, en nog één en nog één, ja ik stond te wachten bij de bolderkar met luchtbanden zonder kids maar vol met rugzakken en zag hoe ook de wachtende voor u en uzelf vermaakt werden met de afwisselende straat artiesten net naast een winkeltje en een eettentje.
en toen ik daar zo een uur en half had staan wachten bij die bolderkar dacht ik – ja nu nooit meer –
niet omdat ik daar niet graag stond, maar wel omdat ik dacht daar te MOETEN staan omdat ‘ze’ anders het hele hebben en houden konden meenemen.
je moet maar eens iemand tegenkomen die geen respect heeft voor je spullen?!
straf hé, dan ben je 46 en sta je nog steeds 1.5u bij de bolderkar mensen te kijken met één oog op de rugzakken en de luchtbanden en de rest je zelf rustig te houden en te zeggen dat mensen kijken zo leuk is.
je weet idd niet wat je ziet, zowel de kinderen als de ouders weten het soms niet meer.
straf.
maar goed ik ga nu wel beginnen met wat te bezinnen, mijn jaren lang uitgestelde dingen des levens, waar IK energie van krijg, van krijg en kan blijven houden.
en dat zijn leuke dingen, waar je iets mee kan doen, dagboek schrijven, een mala maken – of twee – en zo verder, alleen voor mijn eigen innerlijk geluk!
dat is wat ik nu ga doen!
iets wat ik al jaren wil doen!
en dit is mijn zin, mijn zinvolheid in 2020
Een blogje voor FB
Het is hier vakantie!
Even het hoofd leegmaken!
Even de dingen laten zoals ze zijn.
– tegen mijn perfectionisme in, ook dat even laten wat het is, goed is goed genoeg en alles is een kladversie –
Ja ik heb mijn deuntjes geleerd.
Als een mantra zeg ik ze meermaals stil maar wel luidop tegen mijn hersenpan.
De dingen de dingen laten.
Niks moet alles kan.
Waar ik het nog moeilijk mee heb – de heel lage opkomst van de warmste week o.a – dat zal nog wel een tijdje duren voor die verteerd is.
Het bepaalt wel mijn doelen voor 2020, dat wel! Hoe weet ik nog niet, misschien in april – autisme week – al iets doen voor de warmste week, (omdat ik het initiatief toch nog steeds zo erg in mijn hart draag), is de drive er nog steeds om iets te doen, maar ergens moet er toch een resultaat zijn, daar voor ga je toch, niet?!
Maar nu even niks.
En toch, alweer zorgen, voor de feesten hier, ook al zijn ze dit jaar hier niet in huis, toch weer zorgen, dat het vlot loopt bij mijn schoonmoeder van in de 80.
Ergens zijn we daar aangekomen, het sandwich gezin geworden, zorgen voor ons kuiken – onze zoon – en zorgen voor de moeder die alleen is komen te staan en dus zorg nodig heeft.
Een sandwich gezin dat zijn we zeker en vast.
Het geeft voor mij toch een tikje extra tijdens de feesten, het hoofd leegmaken lukt toch niet zo denderend goed.
Nee feesten heeft nu een andere invulling gekregen, liggend voor de tv en vooral proberen om niet in slaap te vallen omdat je anders niet kan meepraten.
Doe volwassen zeg ik wel eens tegen mijn hersenpan.
Mijn kleine kabouter die sterk in zijn rode laarsjes staat en streng naar me kijkt zegt dit dan oorverdovend luid in mijn oor.
Hij kan dan zeggen, ik hoor het, niemand anders kan het horen.
Die die ‘rodelaarsjes kabouter’ die geeft tijdens de feestdagen nogal eens het ritme aan.
Ik heb hem gisteren proberen uit te kleden met een boek over Pelgrimeren – mijn favoriet onderwerp – Camino – Wie kom je tegen op weg naar Santiago –
Ik heb zijn laarsjes helemaal kunnen uitschieten toen ik op de kerstmarkt van Antwerpen mijn steen van 2020 – een bergkristal – ah ja! – fantoomkwarts op de kop kon tikken.
Ja zo een uitje geeft prikkels maar ook vreugde.
En dat is altijd toch wel een tikje dubbel, de tijd achteraf is recuptijd en morgen weer een andere dag!
Maar vandaag ga ik lezen en mijn steen reinigingen.
Genieten van het boek en de dingen die er zijn!
En slapen!
En nu wat tips!
Tips voor Antwerpen
https://www.facebook.com/altaviatravelbooks
https://www.facebook.com/Burgerij-Antwerpen-377827558942502/
Tips om echt heel heel lekker te eten in Kasterlee
– tjonge voor duimen en vingers af te likken –
– we hadden de eer om in het restaurant te eten –
https://www.facebook.com/De-Watermolen-391962347563875/
en nu een fijne kerst gewenst!
Wat is dat dan – ondernemen met autisme – ?!
Wat is dat dan – ondernemen met autisme – ?!
Ik vraag het me al af sinds oktober van dit jaar, nee eigenlijk al van vorig jaar op 29 november.
Toen ik de telefoon nam en mijn schrijfcoach belde en van start ging begin dit jaar.
Wat is dat ondernemen met autisme, vraag ik me nu weer al tientalen dagen na mijn verjaardag.
Wel het is durven je hoofd boven het maai veld uitsteken en zeggen – dit is het – dit kan ik – dit ga ik doen! –
Durven doen, want dromen kan je blijven doen!
Ik ben niet iemand die graag ‘zomaar’ met iets gaat beginnen, het lijkt zo wel maar het is zeker zo niet.
Alles wat ik nu doe zijn ‘dingen’ die al heel lang aan het rijpen waren.
Als een soort goeie wijn, goeie kaas en bruisende donker bier soorten die met zorg is gebrouwen, die komen nu langzaam naar boven.
Over de vorm is jaren lang gediscussieerd met mijn innerlijke criticasters, Gremlins en onderdanen.
Wat valt er te ondernemen?
Wat breng jij bij aan de maatschappij?
Waarom zing jij het volgende liedje?
Ja zeg eens waar maak jij het verschil?
Ik hoorde die vraag ongeveer 6 jaar geleden toen ik opnieuw aan een online training begon om hopelijk de heilige graal te vinden waarom het net zo ‘moeilijk ging’.
Het ging maar altijd met moeilijkheden, en ik keek me blind naar andere die er precies leken ‘door te dansen’ door het leven en het gegeven van ondernemen.
De laatste 14 dagen is alles op de spits gedreven.
Ja echt alles!
Alles is dan ook echt letterlijk te nemen – van hero to zero – op alle vlak! op alle vlak.
Ondernemen brengt oude angst naar boven, gaat iets in je naar boven halen dat niet echt ‘puur’ is en brengt je in verwarring, jawel springen met een spierscheur achteraf omdat de landing toch niet op een luchtkussen is gevallen maar net ernaast op de asfalt… zoiets ongeveer zo voelt het…
Nee hoor, we gaan voelen, denken, beleven, nog eens voelen, denken beleven en dan op een avond na een intense training in het midden van de avondspits in Leuven een beslissing nemen waar je echt een koprol bij maakt en zegt, nee ik ga alleen!
Daarna komen de oordelen, de veroordelen en de innerlijke monopolie sessies naar boven waar je als een ‘Notre-Dame de Chartres’ met je beoefend labyrint in je wezen – sterk moet blijven staan en weer opnieuw je labyrint moet schoonvegen en opnieuw gaat beschrijven en beleven.
Ik sta nu nog steeds te lopen op het nieuw labyrint in mijn leven. Nu op dit eigenste moment.
De shit en de moeilijkheden er stapje voor stapje erin te beschrijven en heel dicht bij mijn kern komend met mijn ‘al gekend’ verdriet onder de arm en het verdriet nog eens tegenkomend van de nu opgelopen havenrijen.
Het licht van de glasramen geeft kleur aan mijn energie centra’s, we nemen de dankbaarheid, de liefde, het egostratego spel even mee en laten bij elke stap los, we laten los wat ballast is en nemen mee wat liefde is, wat zelfzorg is, wat vanuit onze kracht komt, onze voorlevens, onze wijsheden, onze innerlijke kleuren, woorden, vormen, en alle vrienden voor het leven.
Dat is ondernemen.
Dat is alles wat ondernemen is.
Op mijn manier!
En dat is waar ik zo dankbaar voor ben.
De mensen die me subtiel hebben gewaarschuwd hebben een waarde meegegeven die ik ter harte heb genomen.
De mensen die volledig achter me staan die draag ik mee in mijn hart!
De mensen die nu rondom me zich bevinden houden een spiegel voor van – vertrouwen – en die spiegels die heb ik nodig om te helen en verder te gaan.
Dat is ondernemen vanuit hart en ziel.
Vanuit ego vanuit liefde.
Vanuit je pure eigen kracht!
En dat is waar ik alleen al voor mezelf het verschil heb gemaakt dit afgelopen jaar en zeker nog in de komende weken van dit jaar.
Maar ook dit jaar heb ik heel veel geleerd dat oordelen, vooroordelen en beoordelen, niets kan bijbrengen en zelfs het luisteren helemaal uitsluit.
Dat is wat ondernemen niet is!
“Alles is een kladversie”
zegt mijn coach, en dat is het ook!
Ik ben, Ik ben, Ik ben, en ik ben altijd in ontwikkeling!
want – alles is een kladversie –
many thanks voor alles!
ik ben dankbaar!
